LXVIII AKCJA GTWB "OKNO" - PAŁAC STASZICA WEWNĄTRZ, CZ. 1 - WIDOKI Z OKIEN

Pałac Staszica to bardzo ciekawy obiekt. Choć ufundował go Stanisław Staszic, to nie jak w większości dla swojego tam zamieszkania, a w celu pomieszczenia Towarzystwa Przyjaciół Nauk.

Później, przez XIX wiek, mieściło się tu wiele instytucji, najczęściej związanych z z carskim szkolnictwem. Sam pałac nawet przebudowano w stylu "ruskiego piernika".

Po odzyskaniu niepodległości przywrócono mu pierwotny corazziański wygląd według projektu Mariana Lalewicza.

Częściowo zburzony podczas II Wojny Światowej, został odbudowany i rozbudowany ku ul. Świętokrzyskiej na podstawie projektu Piotra Biegańskiego.

Dziś jest siedzibą Polskiej Akademii Nauk (jedną z siedzib).

Usytuowany jest na osi Krakowskiego Przedmieścia. Jego kopuła zamyka widok tej ulicy.

Natomiast Nowy Świat przemyka się chyłkiem boczkiem między Pałacem Staszica, a Pałacem Zamoyskich.

Pałac Zamoyskich odegrał niebagatelną rolę w historii Warszawy i Polski dwukrotnie.

Pierwszy raz, gdy w 1862 roku z jednego z jego okien dokonano nieudanego zamachu bombowego na hrabiego Berga, czego efektem było splądrowanie mieszkań, m.in. wyrzucenie fortepianu - pamiątki po Fryderyku Chopinie na bruk ulicy. Wydarzenie to skłoniło Cypriana Kamila Norwida do napisania wiersza, którym "katowane" są kolejne pokolenia uczniów (a może już nie są?)

Drugi raz, to gdy we wrześniu 1939 mieściło się tu Dowództwo Obrony Warszawy, wskutek czego Pałac był celem zaciekłych ataków Niemców. Został niemal całkowicie zburzony.

Gdzie się nie rozejrzeć - historia.

Nawet jeśli ponad parkingiem spojrzymy na wschód, zobaczymy stuletni Teatr Polski.

H_Piotr.