Pochodzą z 1702 roku, a autorem jest Michelangelo Palloni.
Kolejne dwa zdjęcia przedstawiają środkowy fresk - stan obecny po konserwacji i uzupełnieniu, oraz stan "przed".
Konserwację fresków dofinansował okrągłą sumką urząd m.st. Warszawy pod jednym warunkiem - księża raz w roku udostępnią tę salę publiczności. W związku z tym, co napisałem w poprzednim poście, niestety wygląda na to, że za 2-3 lata faktycznie będą udostępniać jedynie tę salę.
No nic, my tymczasem idziemy dalej. pora wyjść na świeże powietrze, wszak mamy wiosnę. Trzeba też spalić powielkanocne kalorie.H_Piotr.
Ale łebków na ostatnim :)
OdpowiedzUsuńTak przy okazji - w dzieciństwie zawsze mówiłem 'refLektarz', podejrzewam zresztą, że jak większość dzieciaków.
Bardzo ładne freski, pozdrawiam. A dlaczego urząd miasta sponsorował, bessęsó. Jakby któryś bank się zakręcił, może zamiast tego uciążliwego wpuszczania ludzi raz do roku wystarczyłoby umieścić obok malowideł logo sponsora i byłoby gites?
OdpowiedzUsuń@ I am I - No, u mnie na podwórku to samo, wszystkie dzieciaki tylko w kółko "reflektarz" i "reflektarz", a ja nie wiedziałem, o co im chodzi.
OdpowiedzUsuń@ Marcin - Bardzo ładne pozdrowienia, freskuję. Gdyby zasponsorował jakiś kebab, to możnaby podczas tego corocznego wpuszczania rozdziawionej gawiedzi częstować ich kebabem.
Kebab benedyktyński?
OdpowiedzUsuńNo przecież jak więcej ludzisków wejdzie, to drzwi będą za szeroko otwarte i szatan wtargnie do środka, nie wiedziałeś? ;)
OdpowiedzUsuńBTW ja to do tej pory nie wiem co to jest refektarz. Czasem nawet przeczytam definicję, ale potem i tak zapominam. Trudne słowo.